ofzgenclik
Gençlik -2-
İnsanlar doğar büyür yaşlanır ve ölürler.Kendilerine verilen zaman süresince hayatlarını idame ettirmek için çeşitli gereksinimlere ihtiyaç duyarlar.Doğduktan sonra belli bir süre anne ve babanın yakın takibinde çocuk ilerleyen zamanlarda ergenliğe girer ve artık sadece anne ve babasının gözetiminde olur.
Ergenlik evresi boyunca kendine örnek bir karakter arar ve kişiliğini örnek karakterin hayatını örnek alarak devam ettirir.Kendini büyütmek genç hissetmek için tevessül ettiği bu yollar kısa vadeli ve bir örnekle kalmayan arayışlardır.
Her insanın başına gelen bu dönemde kişi hayatının bu kısmında ya dünyevi meşgalelere yönelir ya da uhrevi konulara merak salar.Gerek ailenin vermiş olduğu eğitim gerekse o döneme kadar kişinin girmiş olduğu arkadaş çevresi hangi tarafa eğilimli olacağında etki gösterir.
Eğer kişi böylesine acı veren bir durumda geçici unsurlara yönelirse kalıcı acılar çekmek zorunda kalabilir.Genç bu dönemde kararsız kalırsa yani her iki seçenekten birini uygulamaya kalkışırsa başarısız olur.
Kararsızlık sonucunda genç kendiyle yaptığı muhasebeler sonucunda çeşitli gel-git’ler yaşamak zorunda kalır.Tabi ki tercih yapıp seçeneklerinden herhangi birini seçerken maruz kaldığı etkileri iyi analiz eder ve pragmatik bir çözüm oluşturursa hem dünyevi ihtiyaçlarını gidermiş olur hem de uhrevi hayatını kurtarır.
Burada açıklık getirmemiz gereken hususlar dünya işleri ve uhrevi hayatın neticesidir.
Genç ergenliğin vermiş olduğu dinamizm ve aksiyon ile kendini yaratıcısından uzaklaştıracak bir çok geçici hevesle karşı karşıya kalır.Bu hevesler dünya malı mülkü parası veya beşeri aşkı olabilir.
Eğer genç kendini dünyevi meşgalelere kaptırırsa ahlaki çöküntü yaşayabilir.Kişinin böyle bir durumda yapması gereken durumu idrak ederek her iki seçeneğin de üstüne gitmesidir.Bu ise iyi bir aileye sahip olmakla beraber iyi bir eğitim alıp müspet bir yaşama alışmak ile başlar.Yani gencin tercih konusunda başarısız olmaması için çocukluktan bir alt yapıya sahip olması gerekir.
Aksi takdirde genç ahlaki çöküntü yaşadığının farkında olamaz.Ve kendini umursamazlığın içinde bulur.
Umursamazlık duygusu insana acı veren ve çok ağır kayıplara neden olan bir duygudur.Genç dünyevi ihtiyaçların tümüne sahip olsa da umursamazlık onu yaşamın kıyısına getirmiş olur.Çünkü içinde uhrevi yaşamdan hiçbir doktrin bulunmayan kendi yaşamı uçurumun tepesine gelmiş olur ve en kötü tarafında dünya malının paranın pulun gencin gözünü kör etmiş olmasıdır.
Geçici heveslerin kendi yaşamına verdiği zararı hesap edememenin verdiği ızdırapla ailesinden ve arkadaş çevresinden pişmanlık duyarak yakınır.
Bu yakarış muhtemel bir isyanın başlangıcı olabilir..Eğer akıl edip yaptığı seçim sonucu başına gelenleri değerlendirirse uhrevi seçim için hiç de geç kalmış sayılmaz.Ama yok muhtemel isyan artık kesinleşmişse geriye dönüş olamaz veya çok acı veren kayıplara neden olur.
Bütün bunların yaşanmaması için kişi ailesinden aldığı eğitim ve çevresiyle olan etkileşimlerini iyi değerlendirip analiz ederse hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için yarın ölecekmiş gibi ahret için çalışır ki en doğru olanı budur.
Selam ve Dua ile.